Jeśli zastanawiasz się czy pellet drzewny jest ekologiczny, oto kilka powodów. Spalanie biomasy powoduje wytwarzanie gazów cieplarnianych, wpływa na siedliska sów, może powodować powstawanie surfaktantów, które wpływają na rodzime rośliny. Obawy te przyćmiewa jednak fakt, że pellet jest tańszy od węgla.

Pelety drzewne są ekologiczne

Pelety drzewne to doskonały sposób na zmniejszenie śladu węglowego przy jednoczesnym ogrzewaniu domu. Są produkowane w najwyższej jakości standardzie A1 i akredytowane przez europejską normę EN Plus. Zapewnia to bezproblemowe ogrzewanie i niską emisję zanieczyszczeń. Pelety drzewne są uważane za najbardziej przyjazne środowisku paliwo stałe, ponieważ pochodzą z lasów zarządzanych w sposób zrównoważony. Emitują również mniej CO2 niż olej i mają mało lub nie mają pyłu.

Przemysł leśny naciska na oznaczenie peletów drzewnych jako paliwa przyjaznego środowisku. Ponadto, sektor energii odnawialnej może otrzymać bonusowe zachęty, gdy pelety drzewne są wykorzystywane w produkcji energii. To sprawia, że pelety drzewne są bardzo atrakcyjnym źródłem energii dla wielu osób. Jednakże, może on nie być najlepszym wyborem dla wszystkich zastosowań.

Pelety drzewne mogą brzmieć jak przyjazna środowisku alternatywa dla gazu ziemnego, ale są pewne minusy. Pelety drzewne mogą mieć deficyt węgla. Ponadto, nie wszystkie pellety drzewne pochodzą z wyrzuconego drewna. Niektóre firmy produkujące pelety faktycznie wycinają drzewa o dużej średnicy, aby uczynić je bardziej wydajnymi. Chociaż ta praktyka może uczynić pelety dobrą opcją dla ogrzewania, przyczynia się ona również do ogólnej emisji CO2 w mieście.

W miarę wzrostu popytu na pelety drzewne, cena surowego drewna będzie rosła. Może to zniechęcić właścicieli gruntów do sprzedaży swoich gruntów i przekształcenia ich w fabrykę pelet. Z drugiej strony, zwiększenie popytu na pelety drzewne może zachęcić deweloperów do ponownego zasadzenia lasów. Co więcej, zwiększony popyt na pelety drzewne może również podnieść cenę surowego drewna, kierując tym samym pozyskiwanie kłód do starych lasów.

Poza tym, że pelety drzewne są przyjazne dla środowiska, mogą również pomóc w zmniejszeniu kosztów energii. Na przykład, są one odnawialnym źródłem energii, które może zmniejszyć ilość gazu ziemnego wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej. Ministerstwo Energii dąży obecnie do zmniejszenia wykorzystania gazu ziemnego w produkcji energii elektrycznej do poziomu od dwudziestu sześciu do trzydziestu procent mocy końcowej.

Produkcja peletów drzewnych obejmuje sześć etapów. Pierwszym etapem jest proces obróbki wstępnej. Proces ten eliminuje wszelką pleśń i zgniliznę, która może być obecna. Drugi etap, proces peletowania, polega na przeciskaniu surowca przez matrycę. Po tym procesie, pelety są chłodzone przez chłodnicę z przeciwprądem w celu obniżenia ich temperatury z 70-80 stopni Celsjusza do 30-40 stopni. Kiedy są już wystarczająco chłodne, są następnie ładowane do worków typu big bag.

Wpływ spalania biomasy na emisję gazów cieplarnianych

Chociaż spalanie biomasy ma kilka korzyści, może również znacznie zwiększyć ilość wytwarzanych gazów cieplarnianych. Ilość GHG uwalnianych w danym stanie będzie się różnić w zależności od rodzaju stosowanej biomasy. Niektóre państwa wykorzystują większe ilości biomasy niż inne. Używając tego modelu, możemy oszacować emisję GHG ze spalania biomasy w różnych stanach.

Spalanie biomasy jest głównym źródłem globalnego ocieplenia, ponieważ zwiększa ilość węgla w atmosferze. Zwiększa atmosferyczny poziom CO2 i prowadzi do wylesiania. W związku z tym spalanie biomasy nie jest zrównoważoną formą energii. Ponadto, spalanie biomasy nie jest całkowicie odnawialne i zwiększa ilość węgla w atmosferze, przyczyniając się do globalnego ocieplenia.

Spalanie biomasy uwalnia do atmosfery GHG, w tym CO2, CH4 i N2O. Te GHG przyczyniają się do rosnących stężeń w atmosferze i zwiększonego wymuszenia radiacyjnego. Trudno jest jednak odróżnić pożary naturalne od antropogenicznych. Jednakże kraje mające zobowiązania w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) są zobowiązane do zgłaszania swoich emisji poprzez krajowe inwentaryzacje gazów cieplarnianych. Jest to wymóg wynikający z art. 4 i 12 Konwencji. Zobowiązania te wynikają z odpowiednich decyzji Konferencji Stron.

Pomimo wielu korzyści, spalanie biomasy może przyczynić się do zwiększenia globalnego budżetu węgla. Chociaż nie ma oficjalnych planów zajęcia się tą kwestią podczas COP26 w Szkocji, organizacje pozarządowe dążą do zdobycia drogi w negocjacjach. Naukowcy namawiają światowych liderów do podjęcia niezbędnych kroków w celu zapewnienia, że ich obecna polityka jest zgodna z odkryciami naukowymi. Obecnie badają, w jaki sposób można rozwiązać kwestię rozliczania węgla z biomasy leśnej podczas konferencji.

Naukowcy przeprowadzili analizę z wykorzystaniem regionalnych danych dotyczących podaży biomasy. Badanie to miało na celu określenie, w jaki sposób biomasa leśna może przyczynić się do realizacji celów sektora elektroenergetycznego w zakresie redukcji gazów cieplarnianych. Wykazano, że energia elektryczna pochodząca z pozostałości leśnych, wytwarzana przez elektrownie, charakteryzuje się emisją gazów cieplarnianych w cyklu życia na poziomie od 85,7 do 92,5 procent niższym niż w przypadku konwencjonalnych elektrowni węglowych. Ponadto zauważono, że ich wyniki są zgodne z wynikami poprzednich badań.

Chociaż spalanie biomasy przynosi wiele korzyści, wiąże się z szeregiem kosztów zdrowotnych i środowiskowych. Zanieczyszczenie powietrza z elektrowni na biomasę jest wysoce toksyczne, uwalniając tlenek węgla i różne substancje rakotwórcze. Te zanieczyszczenia mogą powodować problemy z oddychaniem, bóle i zawroty głowy. Mogą również uszkadzać układy rozrodcze i powodować przedwczesną śmierć.

Wpływ spalania biomasy na siedliska sów

Systematyczny przegląd literatury naukowej ujawnia, że pożary o różnym stopniu nasilenia mają szkodliwy wpływ na siedliska sów plamistych. Najbardziej szkodliwe skutki mają pożary o wysokiej intensywności, które często łączą się z pozyskiwaniem drewna w ramach ratownictwa. Z drugiej strony, pożary o niskiej intensywności mają minimalny wpływ na skład gatunkowy, strukturę i żywotność odpowiednich lasów gniazdowych. Pożary o mieszanej intensywności powodują powstawanie rozproszonych obrzeży lasu, co jest korzystne dla populacji sowy plamistej.

Wpływ pożarów na siedliska meksykańskiej sowy plamistej jest bardziej złożony. Podczas gdy wiele gatunków korzysta z pożarów zastępujących drzewostan, inne zmniejszyły swoją liczebność. Ma to wpływ na gatunki żywiące się nasionami, ponieważ nagle miałyby ich pod dostatkiem. Jednak wpływ pożarów na ofiary meksykańskiej sowy plamistej jest pośredni. Rozmieszczenie gatunku jest częściowo zależne od dostępności ofiar w jego siedlisku, więc zmiany w populacji ofiar zmienią jakość ich siedliska.

Nasilenie pożarów jest kluczowym czynnikiem określającym siedlisko sowy. Najbardziej odpowiednimi lasami do gniazdowania są stare, iglaste lasy z umiarkowanym do zamkniętego okapem. Natomiast lasy nielęgowe są bardziej narażone na zniszczenia spowodowane przez dzikie pożary i ich intensywność. W miarę jak zmiany klimatu zwiększają częstotliwość występowania dzikich pożarów, coraz ważniejsze będzie uwzględnianie siedliska sów przy podejmowaniu decyzji dotyczących gospodarki leśnej.

Wpływ spalania biomasy na siedliska sów może być poważniejszy niż się ludziom wydaje. Na niektórych obszarach wpływ spalania biomasy jest nieproporcjonalnie większy w lasach o wysokim poziomie pożarów i innych zaburzeń. Jednak na innych obszarach ogień i wypalanie już wpływają na siedliska sóweczki plamistej, utrudniając jej rozwój siedlisk lęgowych.

Zakres i nasilenie pożarów lasów jest również związane z zakresem własności spalonego obszaru. Tereny zarządzane federalnie, na które składają się w dużej mierze lasy późno-sezonowe, zwykle płoną z mniejszą intensywnością niż tereny należące do prywatnego przemysłu drzewnego, na których zazwyczaj występuje bardziej jednorodne obciążenie paliwem. Ponadto starsze typy lasów służą jako refugia pożarowe i bufory przed zmianami klimatu.

Wpływ termiczny spalania biomasy zależy od rodzaju emitowanego węgla. Czarny węgiel jest najbardziej szkodliwy dla siedlisk sów, ponieważ pochłania energię świetlną i wytwarza ciepło. Jednak cząstki o jasnej barwie są również związane ze zwiększonym zachmurzeniem.

Wpływ środków powierzchniowo czynnych na zasiedlanie roślin rodzimych

Środki powierzchniowo czynne to substancje dodawane do gleby w celu ograniczenia erozji gleby i poprawy zasiedlania roślin. Od lat 70. XX wieku są szeroko stosowane w rolnictwie i produkcji muraw. W ostatnich latach poprawiono ich skuteczność w ograniczaniu hydrofobowości gleby. Jednak środki te nadal nie są szeroko stosowane w rodzimych systemach roślinnych.

Aby usprawnić zakładanie roślin uprawnych w glebach hydrofobowych, niektórzy badacze prowadzili badania nad środkami powierzchniowo czynnymi jako powłokami nasiennymi. W jednym z badań naukowcy odkryli, że pokrycie nasion środkiem powierzchniowo czynnym w pobliżu powierzchni gleby zapobiegało wymywaniu nasion przez początkowe opady deszczu związane z kiełkowaniem. Proces ten zmniejszył hydrofobowość siewek, zwiększając ich kiełkowanie.

Surfaktanty mogą również ograniczać pojawianie się gatunków inwazyjnych. Chwasty inwazyjne mogą przerastać zbiorowiska roślinne, zagrażając stabilności ekosystemu. Aby złagodzić to zagrożenie, zarządcy terenów na Półwyspie Zachodnim badają nowe techniki, które zwiększają zadomowienie roślin rodzimych i zapobiegają dominacji chwastów.

Zastosowanie środków powierzchniowo czynnych może złagodzić hydrofobowość gleb i umożliwić rodzimym gatunkom roślin skuteczne konkurowanie z inwazyjnymi chwastami jednorocznymi. Rozwiązania te mają jednak wiele wad, w tym wysoki koszt i trudną aplikację. Ogólnie rzecz biorąc, nie są one praktyczną opcją dla odnawiania systemów obszarów dzikich, zwłaszcza jeśli wymagają one dużych obszarów.